Z tymi słowami zgadza się chyba każdy. To właśnie dziś – 26 maja przypada Dzień Matki, coroczne święto mające na celu okazanie matkom szacunku, miłości oraz podziękowania za trud włożony w wychowanie. W naszym kraju, święto to obchodzimy od 1914 roku. Jednak jego historia sięga czasów starożytnych. Skąd się wzięło i jak dawniej wyglądało?
Jego źródeł można doszukiwać się w wielu kulturach. Jedno z nich, prowadzi do starożytnego Egiptu, gdzie ludzie czcili boginię Izydę, będącą ucieleśnieniem doskonałej matki i żony. Była matką Horusa, a więc matką samego króla. W starożytnym Egipcie, matka była kobietą nad wyraz szanowaną, czego można doszukać się w wielu tekstach z tego okresu. W czasie procesu sądowego, sąd mógł uzależnić werdykt od faktu, czy pozwany zadowolił „serce matczyne”.
Inne początki tego święta sięgają czasów starożytnych Greków i Rzymian. Kultem otaczano wtedy matki-boginie, symbole płodności i urodzaju. Zgodnie ze swoimi politeistycznymi wierzeniami celebrowali nadejście wiosny podczas barwnych festynów. Z rozkwitem wiosny w Grecji ofiary składano bogini Rei, żonie Kronosa, która według mitologii była matką wszechświata i wszystkich bóstw.
Nieco inaczej świętowali Rzymianie, którzy oddawali cześć bogini Cybele – uroczystości trwały trzy dni i nazywane były Hilariami – Święto Radości. Bardzo prawdopodobne, że Hilaria obchodzono od 15 do 18 maja.
Tradycja obchodzenia święta matki została zapomniana na bardzo długi czas. Dopiero w XVII wiecznej Anglii oraz Szkocji powrócono do oddawania czci matkom pod nazwą „Niedziela u Matki. Obchodzono w ten sposób czwartą niedzielę Wielkiego Postu, która była wolna od pracy i dorosłe dzieci wracały na ten jeden dzień do swoich matek.
Skąd to święto w Anglii? Wielu chłopców i dziewcząt pracowało jako służba na dworach bogatych rodzin, często wyjeżdżając z domu i mieszkając u swoich pracodawców. Siłą rzeczy w swoich rodzinnych domach bywali bardzo rzadko, pracowali przez 7 dni w tygodniu. Niedziela u Matki był dniem wolnym od pracy. Córki piekły dla mam specjalne ciasto, tzw. „Ciasto Matczyne” i przywoziły je do domu na znak szacunku i miłości. Innymi podarkami były kwiaty i słodycze. Matki dziękowały błogosławieństwem. Święto przetrwało do XIX wieku, a ponownie zaczęto go obchodzić po zakończeniu II wojny światowej.
Inaczej historia tego święta przedstawia się w Stanach Zjednoczonych. W 1858 roku amerykańska nauczycielka Ann Maria Reeves Jarvis z Południowej Wirginii, która po śmierci swojej matki rozpoczęła kampanię na rzecz ustanowienia Dni Matczynej Pracy. Twierdziła, że rodzicielki są niedoceniane i należy zwrócić uwagę na to, jak poświęcają się dla swoich rodzin. Święto miało też zbliżać rodziców do swoich dzieci.
Od 1872 r. Dzień Matek dla Pokoju promowała Julia Ward Howe. Ann Marie Jarvis, córce Ann Jarvis, w 1905 roku udało się ustanowić Dzień Matki. Z czasem, zwyczaj ten rozpowszechnił się na niemal wszystkie stany, zaś w 1914 Kongres USA i prezydent Woodrow Wilson uznali przypadający na drugą niedzielę maja Dzień Matki za święto narodowe. Przed domami i instytucjami publicznymi wywiesza się flagę narodową dla uczczenia matek Jest to zasługa aktywnych działań panny Ann Marie Jarvis.
Skąd Dzień Matki w Polsce? Historia tego dnia związana jest z Krakowem, gdzie w 1914 roku święto to, było obchodzone po raz pierwszy. Od tamtego odległego momentu dzień matki jest w Polsce obchodzony co roku 26 maja. W Polsce Dzień Matki nie jest świętem narodowym, a ponieważ nie wypada w weekend – nie jest dniem wolnym od pracy. 26 maja nasze mamy są obdarowywane kwiatami, bombonierkami, laurkami oraz innymi upominkami.
Pamiętajmy o uroczystym obchodzeniu tego niezwykłego dnia. Celebrujmy nasze uczucia do matek niezależnie od wieku, ponieważ dla naszych mam zawsze jesteśmy i pozostaniemy dziećmi. Wszystkim matkom serdecznie życzymy wszystkiego najlepszego oraz pociechy z dzieci na co dzień.