Każdy w swoim życiu, na różnych jego etapach musi zmierzyć się z podjęciem ważnej, czasem nawet życiowej decyzji. Właśnie w takim momencie swojego życia znaleźli się maturzyści a już za chwilę czeka to młodzież kończącą szkoły podstawowe. Ci młodzi ludzie staną przed trudnym wyborem – co dalej? Naszą rolą jako rodziców i pedagogów jest rozsądnie wspierać nasze pociechy w podejmowaniu tych decyzji i mierzeniu się z wątpliwościami.
O tym, kim nasze dzieci zostaną w przyszłości często słyszymy od nich już w okresie przedszkolnym. „A ja będę strażakiem”, „A ja policjantem!”, „Ja zostanę aktorką i piosenkarką”, a ostatnio modne wśród dzieci jest „Zostanę tiktokerem, yutuberem, instagramerem”. Tak naprawdę są to dziecięce marzenia, które każdy z nas miał, a o których potem nieco zapomniał i szedł drogą niepewną dokonując wyborów nie zawsze zgodnych z tym, co dyktowało serce.
Dziś maturzyści i ósmoklasiści stają na rozdrożu próbując określić kierunek swojego już prawie dorosłego życia. Niejednokrotnie młodzież kończąca szkołę podstawową, zawodową, liceum czy technikum doświadcza frustracji i niepokoju. Ostatnie dwa lata edukacji w czasie pandemii przysporzyły im niemałych problemów w opanowaniu materiału i zrozumieniu zagadnień. Czasem towarzyszyło im zniechęcenie i poczucie bezsilności a w ekstremalnych sytuacjach stany lękowe i depresyjne. Na szczęście etap edukacji zdalnej nasze dzieci mają już za sobą. Teraz pojawił się na horyzoncie problem wyboru dobrej szkoły średniej czy uczelni wyższej, bo będąc już na tym etapie zaczynają kształtować swoją przyszłość.
Świadomy wybór jest gwarancją sukcesu, a to my jako osoby dorosłe i z pewnym bagażem doświadczeń jesteśmy poniekąd odpowiedzialni za sukces zawodowy naszych dzieci. Dlaczego jedni go osiągają a inni wciąż przeżywają rozczarowania? Warto się nad tym zastanowić.
Nie wystarczy tylko przejrzeć ofert rynku pracy i sprawdzić jakie są rokujące zawody, aby doradzić jaką szkołę czy kierunek wybrać. Nie chodzi też o to, żeby dziecko spełniło nasze młodzieńcze marzenia zostając lekarzem, architektem czy prawnikiem. Przede wszystkim trzeba dojrzeć w dziecku jego zdolności i talenty, sprawdzić w czym jest dobre i co sprawia mu radość, jakie są jego mocne i słabe strony, bo żeby praca dawała satysfakcję i sukces finansowy trzeba po prostu lubić to, co się robi. Kiepski prawnik nie osiągnie sukcesu, a architekt, który nie ma widzenia przestrzennego będzie się męczył wykonując swój zawód. Warto poprosić o pomoc nauczyciela czy szkolnego doradcę zawodowego. Istotne jest też zapoznanie się z ofertami jakie proponują nam szkoły i uczelnie podczas dni otwartych, by dobrze zorientować się czego tak naprawdę będzie się uczyć nasze dziecko, bowiem nie zawsze jest to oczywiste. O ile nikt nie ma wątpliwości jakie przedmioty obowiązują w liceum, o tyle nie każdy jest zorientowany czym zajmuje się np. mechatronik. Warto jednak pamiętać, że choć wybór profilu szkoły czy kierunku studiów to ważna kwestia, to jednak presja wywierana przez nas – rodziców czy nauczycieli – nie służy dobrym wyborom. Nie odcinajmy się też mówiąc – „to twoja decyzja, to nie ja będę chodzić do szkoły, rób co uważasz”, gdyż takie komentarze nastręczają jeszcze większych trudności w podjęciu decyzji. Bądźmy blisko naszych dzieci, rozmawiajmy z nimi o tym, co je interesuje, pozwalajmy doświadczać udziału w różnych aktywnościach i nie dramatyzujmy, jeśli podjęta decyzja okaże się nietrafiona.
Jako osoby najbliższe naszym dzieciom jesteśmy pierwszymi i najważniejszymi doradcami. To my najlepiej znamy swoje dzieci i możemy im pomóc w rozwijaniu pasji, które będą spełnieniem w życiu zawodowym. Wierząc w swoje dziecko, mówiąc mu, że jest kimś wartościowym i wyjątkowym budujemy w nim poczucie własnej wartości, które pozwoli mu dzielnie iść przez życie. Szkoła podstawowa jest wyborem rodzica a dziecko za nim podąża. Przy wyborze szkoły średniej warto być obok dziecka, wspierać, motywować, pomagać. Przy wyborze uczelni wyższej dziecko już wybiera samodzielnie, a naszym obowiązkiem jest je wspierać kiedy tego potrzebuje.