W dniu 21 marca obchodzimy wyjątkowe święta… Rozpoczynającej się wiosny oraz narodzin ludzi niezwykłych – Osób z Zespołem Downa.
Wiele dawnych zwyczajów związanych z przywitaniem wiosny przetrwało (w nieco zmienionej formie) do dziś. Jednym z nich jest robienie generalnych porządków. Koniec marca to idealny czas na schowanie ciężkich swetrów i wydobycie z głębi szafy nieco lżejszych ubrań. Oczywiście pod warunkiem, że pogoda na to pozwala! Warto również pozbyć się niepotrzebnych przedmiotów, umyć okna, zetrzeć kurze i zmienić dekorację domu na bardziej wesołą.
O pierwszym dniu wiosny nie zapominają również uczniowie, zwłaszcza ci uczący się w najmłodszych klasach. W szkołach organizowane są wówczas dodatkowe aktywności związane ze zmianą pory roku. Często przygotowuje się również marzannę, choć zwyczaj jej topienia lub palenia ze względów ekologicznych odszedł już do lamusa.
Starsi uczniowie 21 marca obchodzą Dzień Wagarowicza. Wiele klas decyduje się wówczas na zbiorowe opuszczenie zajęć lekcyjnych i spędzenie czasu na świeżym powietrzu, jeśli pogoda na to pozwala. Zazwyczaj rodzice i nauczyciele w ten jeden dzień roku traktują nieobecność w szkole bardziej pobłażliwie.
Pierwszy dzień wiosny to idealna okazja do wybrania się na długi spacer po okolicy. Możemy udać się na okoliczną łąkę lub do lasu i podziwiać budzącą się do życia przyrodę: ptaki, małe gryzonie czy nieśmiało kwitnące kwiaty. Może, jeśli będziemy mieć szczęście, dostrzeżemy bociany?
21 marca to nie tylko świętowanie nadejścia zielonej pory roku, to także Światowy Dzień Zespołu Downa. Jest to data nieprzypadkowa – nawiązuje bowiem do obecności dodatkowego, trzeciego chromosomu w 21 parze chromosomów u osób z Zespołem Downa.
Święto to zostało ustanowione w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa, natomiast od 2012 roku organizowane jest pod patronatem Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Symbolem Światowego Dnia Zespołu Downa stały się kolorowe skarpetki nie do pary, które są znakiem różnorodności, odmienności, społecznego niedopasowania, czyli wszystkiego, z czym na co dzień muszą mierzyć się osoby z zespołem Downa.
Ideą tego święta jest zwrócenie uwagi społeczeństwa na osoby z zespołem Downa i ich potrzeby, zwiększenie świadomości o chorobie oraz promowanie praw osób z zespołem Downa do pełnego uczestniczenia w życiu społecznym.