Od 1 stycznia 2017 r. płaca minimalna w Polsce wynosi 2000 złotych brutto. To oznacza, że pracownik zatrudniony za najniższą krajową otrzyma 1459 złotych „na rękę”.
Najniższa krajowa obowiązuje tylko osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, czyli nie dotyczy pracowników zatrudnionych na umowę cywilno-prawną czyli umowę zlecenie czy o dzieło.
Często zdarza się jednak, że pracodawca w umowie zapisuje pracownikowi i kwotę niższą niż płaca minimalna. To co brakuje do najniższego wynagrodzenia, uzupełnia dodatkami czy premią.
Jeśli wynagrodzenie się nie zgadza pracownik może wziąć ze sobą odcinek wypłaty i udać się do Inspekcji Pracy. Wtedy będzie mógł podjąć decyzję, czy złożyć skargę. Jeśli zastrzeże sobie anonimowość inspektor pracy nie może ujawnić przez kogo była złożona skarga (chyba, że jest to jedyny pracownik w firmie – wtedy pracodawca może się domyślić). Inspektor pracy powinien przeprowadzić kontrolę tak, aby pracodawca nie mógł domyślić się, że została złożona skarga.
Do minimalnego wynagrodzenia, oprócz kwoty ustalonej w umowie, wlicza się inne składki np. premie i prowizje, dodatek za staż pracy, dodatek funkcyjny, dodatek za pracę w szkodliwych warunkach. Więc jeśli łączna kwota wynagrodzenia będzie co najmniej równa wysokości minimalnego wynagrodzenia pracodawca spełnia obowiązek wypłaty minimalnego wynagrodzenia.
Do minimalnego wynagrodzenia nie wlicza się natomiast: nagroda jubileuszowa, oprawa pieniężna w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatek za pracę w porze nocnej.